XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Jon Sarasua eta karikatura

Hik karikatura eta nik karikaturaren karikatura.

Ea harrapatzen dugun garbi modeloaren alderdiren bat, bat baino ezpada ere, probetxuren bat ateratzeko jardun honi.

Beraz, pestizida ez, ez diagu zomorro kaltegarritzat jotakorik akabatzeko balio izan.

Ez ginelako horretarako edota ez delako lortu zomorro... akabatzea.

Bale.

Ongarri kimikoa metafora egokia.

Honbre bai!, gehiegi txarra, tamainan bakarrik ona.

Zenbat da tamaina?, zenbat gehiegi?

Pauso ttiki-ttikia modeloaren deskribaketan.

Ala... ez?

Funtzionario sistemaren eboluzio nahitaezkoa.

Kultur funtzionario eta bolondres-elkarte arteko leize hazkorra.

Hala gertatzen bada, tamalgarria.

Garbitu erruak, eta konpondu beharra denon onerako.

Baina zein dira euskal kultur funtzionariotzan alferkeriara, huts-hutsik euren status pribilejiatua iraunaraztera mugatu nahi dutenak eta zein dira euskal kulturan boluntariotza gehienbat desinteresatuan ari direnak.

Lausotasunak hainbeste garbitzen badituk, ni hirekin noski.

Bestela berriz, aurriritzian tematzeko arriskua.

Edota anekdota solte batetik betiko lekura jotzekoa.

Jakina denok diagu arrisku hori.

Ala... bai?

Etorkizuneko stablishment-a gu?

Hala bedi.

Ez zegok gaizki.

Igarle ona izango ahal haiz!

AEK-koak ere stablishmentatzen ari dituk.

Onena opa zieat, benetan!

Baina horiek alternatibo izaten jarraituko al dute per sekula?

Euskaltegi pribatu homologatuek, zer ote?, hirugarren bidea?

Denak barruan hartuta ere gutxitxo beharbada ez diat ilunbera jarri nahi ditugun beharrei erantzuteko.

Udal askorentzat gu, baina ez euskaltegi publikoak bakarrik, euren euskal kontzientzia asetzeko tresna gaituk, nere iritzirako.

Hainbat eta hainbat esparrutan euskara ez ongarri eta ez lur egotea normala duk, errealismoa, pragmatismoa, gure historia pobrearen isla, euskaltegiaren isla dagoen bitartean, gainerako kontinenteak erdaraz jarraitzea ez duk kezkagarri.

Hori gerokoentzat, kasurik onenean.

Hirea, bide batez esan, ez huen haizeak edota ikusle otzanen txaloek izkutatzen duten zortziko txiki xumea bakarrik gure arteko muga, Ipar eta Hego artekoa gainditzeko adina indar izan duenean.

Horretaz harro hinteke.

Baina era berean erantzukizuna ere bai, ez?

Beharbada ideiaren bat eman diat bertso berri kantatu zirikatzaile gehiago antolatzeko.

Ez nindukek nahigabetuko hala balitz, apaltasunik gabe esanda.

Baina hitz neurtutik hitz laura pasata jarrera berberarekin jarraitzea...

Hemen bukatu nahi nikek nire aldetik.

Ikusten bahaut kaso egingo diat eta hitz egingo diagu nahi baduk.

class="negr">

Pako Sudupe

HERNANI (GIPUZKOA)